نگاهی به سوگ عظیم امام سجاد(ع) در غم شهادت امام حسین(ع) و یارانشان

۲۲:۱۹ – ۰۹ مرداد ۱۴۰۳

حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، مدیر موسسه منبر آسمانی و کارشناس مذهبی درمورد حماسه امام سجاد علیه‌السلام و حضرت زینب سلام الله علیها در کوفه بیان کرد: در کتاب سحاب رحمت ص ۶۸۱ نقل شده است: روز دوازدهم محرم اهل بیت علیهم السلام را با دستانی بسته و سوار بر محمل‌های بدون جهاز، وارد شهر کوفه نمودند، چون خبر به ابن زیاد رسید که اهل بیت علیهم السلام به کوفه نزدیک شده‌اند، دستور داد که سر‌های شهدا که قبلاً ابن سعد فرستاده بود را برگردانند و بر سر نیزه‌ها نصب کنند و پیش روی اهل بیت علیهم السلام حرکت دهند و همراه اسرا وارد شهر کنند و در کوچه و بازار بگردانند تا قهر و غلبه سلطنت یزید بر مردم معلوم شده و بر ترس مردم افزوده شود.

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: در کتاب شریف کشف الغُمه از عاصم نقل شده که شخصی گفت: اول سری که در اسلام بر نی زده شد سر امام حسین علیه السلام بود و من گریه کننده‌ای بیشتر از این روز ندیدم.

روز سیزدهم محرم نیز اسرا را وارد کاخ اختصاصی ابن زیاد ملعون کردند، مرحوم صدوق می‌نویسد: در حالی که سر مقدس امام حسین علیه السلام در تشت طلایی جلوی آن ملعون بود و با چوب دستی به دندان‌های مبارک و مطهر حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام می‌زد و می‌گفت زود پیر شده‌ای ای ابا عبد الله علیه السلام. حضرت زینب سلام الله علیها به طور ناشناس وارد شدند و گوشه‌ای نشستند و کنیزان دور حضرت سلام الله علیها را گرفتند. ابن زیاد که غرق در عزت دروغین و ذلت راستین بود سوال کرد، این زن کیست؟ یکی از کنیزان گفت: «امنیة الله، محبوبة المصطفى، قرة عین المرتضى، سلیلة الزهراء، شقیقة الحسن، شریکة الحسین، کفیلة السجاد، ملیکة الدنیا، عقیلة النساء، المعصومة الصغرى، نائبة الزهراء سلام الله علیها» وجود مقدس حضرت زینب کبری سلام الله علیها است.

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی مطرح کرد: ابن زیاد رو به حضرت زینب سلام الله علیها کرد و گفت: سپاس خدای را که شما را رسوا کردند و کُشتند و شما را خوار و ذلیل نمودند، حضرت زینب سلام الله علیها در جواب فرمودند: « سپاس خداوندی که ما را به وسیله پیامبرش حضرت محمد مصطفی صل الله علیه و آله وسلم گرامی داشت و ما را به خوبی از پلیدی پاکیزه گردانیدند.

 ابن زیاد ملعون دوباره گفت: « فَقَالَ ابْنُ زِیَادٍ کَیْفَ رَأَیْتِ صُنْعَ اللَّهِ بِأَخِیکِ وَ أَهْلِ بَیْتِکِ» «دیدی خدا با برادر و خاندانت چه کرد؟ »

حضرت زینب سلام الله علیها فرمودند: «فَقَالَتْ: مَا رَأَیْتُ‏ إِلَّا جَمِیلًا-هَؤُلَاءِ قَوْمٌ کَتَبَ اللَّهُ عَلَیْهِمُ الْقَتْلَ فَبَرَزُوا إِلى‏ مَضاجِعِهِمْ‏ وَ سَیَجْمَعُ اللَّهُ بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُمْ فَتُحَاجُّ وَ تُخَاصَمُ فَانْظُرْ لِمَنْ یَکُونُ الْفَلْجُ یَوْمَئِذٍ هَبَلَتْکَ أُمُّکَ یَا ابْنَ مَرْجَانَةَ».

ابن زیاد گفت: کار خدا را نسبت به برادر و اهل بیتت چگونه دیدى؟

حضرت زینب سلام الله علیها فرمودند: من جز خیر و زیبایى چیزى ندیدم، اینان افرادى بودند که خداوند مقام شهادت را سرنوشتشان ساخت، از اینرو داوطلبانه به خوابگاه‌‏هاى خود شتافتند، به زودى خداوند بین آنان و تو را جمع کنند، تا تو را به محاکمه بکِشند، اکنون بنگر در آن دادگاه و محاکمه، چه کسى پیروز و چه کسى درمانده است؟ (چه کسی عزت واقعی دارد و چه کسی عزت دروغین) مادرت به عزایت بنشیند اى پسر مرجانه!

ما ریزه‌خوار سفره احسان زینبیم 

 مدیون لطف و فضل فراوان زینبیم

ما را پیام خطبه زینب نجات داد 

 شکر خدا که جمله مسلمان زینبیم

ما مثل زلف نیزه‌نشینان قافله 

از کربلا به کوفه پریشان زینبیم

جان می‌دهیم عاقبت از غصه اش که ما

کشتی شکست خورده‌ی طوفان زینبیم

زنده نگاه داشتن عاشورا
حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی اظهار کرد: امروز، اگر کسی بخواهد راه امام سجاد علیهم السلام را ادامه دهد و واقعه عاشورا را زنده نگاه دارد باید مردم را ترغیب به مجالس حسینی کند. اگر کسی می‌تواند روضه‌ای برپا کند حتماً این کار را انجام دهد. اگر توان چنین کاری را ندارد به کسانی که روضه برپا می‌کنند از نظر مالی و جانی و زمانی کمک برساند. باز اگر توان این کار را ندارد لااقل دست چند نفر را بگیرد و ایشان را اهل روضه کند و در آخرالامر، اگر توان چنین کاری را هم ندارد پس خودش در مجالس حسینی شرکت کند و در مظلومیت حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام اشک بریزد  و فریاد مظلومیت سر دهد.

روضه جانسوز امام سجاد علیهم السلام 

این کارشناس مذهبی گفت: شبِ شهادت یکی از بَکّائون عالم امام زین العابدین علیه السلام است و دل‌ها راهی مدینه و قبرستان بقیع و کنارِ قبر با خاک یکسانُ غریب حضرت علیه السلام شود. 

« السلام علیک یاعَلِیَّ بنَ الحُسَینِ یازَینَ العابِدینَ یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ»

امام سجاد علیهم السلام حدود چهل سال بعد از واقعه کربلا، کارشان  گریه و ناله بود و هر جایی برای ایشان کربلا و هر روزشان، عاشورا بود و به هر بهانه‌ای گریه و ناله می‌کردند و اشک می‌ریختند.

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی ادامه داد: وقتی از امام سجاد علیهم السلام پرسیده شد: آقا جان، کجا به شما خیلی سخت گذشت؟ حضرت زین‌العابدین علیه‌السلام سه مرتبه فرمودند: « الشام الشام الشام». 

دلم خون شد نخندید‌ ای زنانِ شام بر اشکم

که هم داغ برادر دیده هم داغ پدر دارم 

کند اختر فشانی آسمان دیده ام دائم

که بر بالایِ نیزه هیجده قرصِ قمر دارم

عدو دست مرا بست و اسیرم برد در کوفه

نشد تا نعش بابم را ز رویِ خاک بردارم

این کارشناس مذهبی با اشاره به اوج مصیبت امام سجاد علیهم السلام افزود: هنگامی که برای امام سجاد علیهم السلام غذا می‌آوردند تا میل کنند به محض این که چشمان مبارکشان می‌افتاد، گریه می‌کردند و صدا می‌زدند: «قُتَلِ ابْنُ رَسُولِ اللهِ جائعاً» و هنگامی که آب می‌آوردند تا بنوشند به محض دیدن آب، گریه می‌کردند، روضه می‌خواندند و صدا می‌زدند: «قُتِلَ ابْنُ رَسُولِ اللهِ عَطْشاناً» حسین علیه السلام را با لب تشنه به شهادت رساند. 

تمام عمر هر جا آب بینم اشک می‌ریزم

من از لب‌های خشک یوسف زهرا خبر دارم

از آن روزی که ثار الله را کشتند لب تشنه

به یادِ کام خشکش لحظه لحظه چشمِ‌تر دارم

امان از لحظه‌ای که امام سجاد علیهم السلام با چشمان مبارکشان می‌دیدند که می‌خواهند گوسفندی را ذبح کنند، جلو می‌رفتند، با گریه سوال می‌کردند، آیا به آن، آب داده‌اید یا خیر؟ می‌گفتند: بله آقا جان. ناله جانسوزشان بیشتر می‌شد و می‌فرمودند: در کربلا پدرِ من را با لبِ تشنه به شهادت رساند.

 از آن روزی که ثار الله را کشتند لب تشنه

به یادِ کام خشکش لحظه لحظه چشم‌تر دارم

مسافر کَس چو من نَبوَد که همراهِ سرِ بابا

چهل منزل به روی ناقه‌ی عریان سفر دارم

 همه از آب رفع تشنگی کردند غیر از من

که هرجا آب نوشم بیشتر در دل شرر دارم