لباس های ضد آتش چطور ساخته می شوند و چگونه کار می کنند؟ – مجله مدارس

لباس های ضد آتش (Bunkergear) از چندین لایه‌ی مختلف ساخته شده‌اند و از چند راه مختلف فیزیکی و شیمیایی جلوی سوختن آتش‌نشان یا پژوهشگری را که این لباس را به تن دارد می‌گیرند.

طبق استانداردهای آتش‌نشانی، هر لباس آتش‌نشانی باید شامل سه لایه‌ی پوششی باشد؛ محافظ خارجی، لایه‌ی ضد رطوبت و سد گرمایی. میان این قسمت‌ها هوا وجود دارد که مانع بسیار خوبی در برابر نفوذ حرارت است.

مواد ضد آتش در لباس های ضد آتش

کولار(Kevlar) و نومکس (Nomex) از مهم‌ترین مواد مقاومی هستند که در ساخت لباس آتش‌نشانی استفاده می‌شوند. هر دوی این مواد مقاومت زیادی در برابر حرارت دارند. ممکن است از مواد دیگری مثل ترکیب نخ‌های پنبه‌ای با نخ‌های شیشه‌ای در ساخت لباس آتش‌نشانی استفاده کرد.

به جز این لباس معمول ضد آتش، لباس‌های دیگری هم هستند که در شرایط خیلی ویژه ممکن است استفاده شوند. یکی از این لباس‌ها، لباس نزدیک شدن به آتش است که لایه‌ای خارجی با خاصیت بازتاب فلزی دارد تا مقدار زیادی از گرمای آتش را از ابتدا بازتاب کند. این لباس های ویژه و براق در آتش‌سوزی‌های خیلی شدید مثل آتش‌سوزی هواپیماها یا آتش‌سوزی‌های مواد شیمیایی استفاده می‌شوند.

همه‌ی این‌ها راه‌های فیزیکی مقابله با حرارت آتش هستند. راه‌هایی شیمیایی هم در کنار این روش‌های فیزیکی می‌توانند به محافظت در برابر آتش کمک کنند. مثلا برخی مواد شیمیایی مثل نمک‌های آمونیوم هستند که در برابر گرما واکنش‌های شیمیایی می‌دهند و مانع پیشرفت آتش می‌شوند. نخ‌های پنبه‌ای به کار رفته در ساختار لباس‌های آتش‌نشانی هم در صورتی که با موادی مثل اسید فسفریک پوشانده شوند مقاومت بالایی در برابر سوختن پیدا می‌کنند.