زندهیاد «فرمان مرادی» بخشی از تاریخ موسیقی بود
۱۵:۴۴ – ۰۳ آبان ۱۴۰۳
حمیدرضا نوربخش در مراسم یادمان زنده یاد فرمان مرادی پیشکسوت و عضو سابق هیات مدیره کانون سازندگان ساز خانه موسیقی ایران در خانه هنرمندان ایران، ضمن ادای احترام به چهره ارزشمند هنری زنده یاد مرادی اظهارداشت: استاد مرادی را همه به نیکی میشناسند. بعضی از هنرمندان وقتی ما را ترک میکنند که تا آن زمان امکان برگزاری مراسمی در خور شخصیتشان فراهم نشده است و او نیز از این نظر مظلوم بود. مرادی انسان کمنظیری بود؛ کمنظیر نه تنها به جهت ساخت ساز بلکه او در طول زندگی پنجاه ساله کاری خود شخصیت یگانهای داشت.
وی با بیان اینکه مرادی به تنهایی بخشی از تاریخ موسیقی بود، افزود: خوشبختانه توانستیم بخشی از این خاطرات را ثبت و ضبط کنیم، اما آنگونه که باید، نشده است. این خاطرات در نوع خود کمنظیر بوده است. خاطرات او مربوط به اتفاقات پیش از انقلاب در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی و در برهه انقلاب و روزهای دهه شصت و همه جالب و شنیدنی است.
نوربخش با بیان اینکه مرادی انسان نیکخواه، نیکنفس، خوش باطن، زلال و شفافی بود، اظهار داشت: منیتی در وجود این مرد بزرگ نبود. طی همه سالها که در خانه موسیقی در خدمت او بودیم علاقه و تعصب عجیبی به این حوزه و همکارانش داشت و تمام زمانش را خالصانه در اختیار این حوزه قرار داده بود. درونی و عمیقا انسان بینیازی بود، نان و شهرت برایش مطرح نبود و هرگز چیزی نمیخواست و طبع بلندی داشت.
مدیرعامل خانه موسیقی ایران بیان کرد: زنده یاد مرادی، فرزندان خوبی نیز تربیت کرد. فرزند بزرگ او به نام رحمان، تحصیلکرده و نخبه در عین حال نوازنده تار درجه یک بود که از بد تقدیر گرفتار بیماری سختی شد و در عنفوان جوانی دنیا را ترک کرد. هر چند مرادی در مواجهه با این مصیبت، در ظاهر خم به ابرو نمیآورد؛ درون او به انزوا کشانده شد.
نوربخش گفت: مرادی همیشه سعی داشت در حوزه کاری آشتی برقرار کرده و همافزایی داشته باشد. متاسفانه ما شخصیت بزرگی را از دست دادیم. این جلسه برگزار شد و باید جلسات مکرر دیگری باشد تا از او بگوییم و بیشتر از پیش او را بشناسیم. هر چه بیشتر میگذرد بیشتر متوجه میشویم چه دوست نازنینی را از دست دادهایم. آن نسل، مربی و تربیتکننده بودند و خوشبختانه تاثیرات بسیاری داشتهاند و کسانی را در کانون سازندگان ساز تربیت کردهاند که اکنون فعالیت میکنند و دستپرورده آن بزرگان هستند و امیدوارم این راه ادامه داشته باشد.
در ادامه نماهنگ دیگری از فرمان مرادی پخش شد و قطعهای توسط محراب آقاجانی با ساز تنبور نواخته شد که این ساز را زنده یاد مرادی ساخته بود.
سپس محمود فرهمند سازنده ساز که از دوستان نزدیک فرمان مرادی بود بخشی از خاطرات مشترکشان را برای حضار بازگو کرد.
اجرای دونوازی تار و تنبک در دستگاه شور توسط فریدون احتشامی و سعید احتشامی بخش بعدی این مراسم بود.
سپس محمدرضا ژاله طی سخنانی همراه با شعرخوانی از خاطراتش با زنده یاد مرادی گفت.
بخش بعدی این مراسم نیز شعرخوانی و غزلخوانی رضا عابدی بود.
در پایان برنامه مهرداد ترابی با سازی که زنده یاد مرادی آن را ساخته بود، سهتارنوازی را برای حاضران اجرا کرد. پخش قسمت کوتاهی از یک فیلم مستند از زنده یاد مرادی بخش دیگری از این آیین بود.
فرمان مرادی استاد پیشکسوت سازسازی عضو سابق هیات مدیره کانون سازندگان ساز خانه موسیقی ایران، خردادماه امسال، در ۷۷ سالگی پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری در منزل خود درگذشت.
وی متولد پنجم خرداد ۱۳۲۶ در کرمانشاه بود. مرادی با یادگیری ساخت ساز در محضر استاد محمد نوایی (معروف به عشقی) سازندگی ساز را آغاز کرد، وی مبتکر در ساخت چندین نوع سه تار، تنبور، کمانچه و تار منطبق بر الگوهای سازسازی اساتید گذشته بود.
مرادی مولف «کتاب سوز و ساز عشقی» (درباره هنر و زندگی محمد نوایی) با همکاری نشر تصنیف در سال ١٣٨٧ نیز بود. زنده یاد مرادی دارای مدرک درجه یک هنری بود.
از فعالیتهای اجرایی این هنرمند فقید علاوه بر ارائه خدمات ٢٣ ساله در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی، میتوان به عضویت در کمیته نویسندگان اساسنامه کانون سازندگان ساز، عضویت در هیات مدیره کانون سازندگان ساز (سه دوره دو ساله)، یک دوره دوساله عضو علیالبدل هیات مدیره خانه موسیقی، دو دوره دوساله عضویت علیالبدل کانون مدرسین سازسازی و کارشناس موزه موسیقی ایران اشاره کرد.