رویکردهای برگزاری نمایشگاه ملی آبادیران

محمد حسین اکبری، دبیر اجرایی دومین نمایشگاه ملی آبادیران در گفت و گو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان درباره برگزاری دومین نمایشگاه ملی آبادیران که اختتامیه آن، جمعه ۲۵ خرداد برگزار شد، مطرح کرد: امسال ما دور دوم نمایشگاه ملی آبادیران را برگزار کردیم. ما سه رویکرد در برنامه ملی آبادان که از سال گذشته در معاونت علمی٬ فناوری و دانش بنیان ریاست جمهوری شکل گرفته است٬‌ دنبال می‌کنیم. رویکرد اولمان، حل نیازمندی‌ها و چالش‌های مناطق کمتر برخوردار کشور به کمک توانمندی‌های فناوری کشور است.

او ادامه داد: رویکرد دوم، تکمیل زنجیره ارزش ظرفیت‌های بوم مناطق است؛ خب هر منطقه‌ای از کشور ما ظرفیتی دارد که خاص آن مناطق است و ما اعتقاد داریم که به کمک توانمندی‌هایی که در شرکت‌های دانش بنیان، خلاق و فناور وجود دارد، ظرفیت‌ها می‌توانند شکوفا شوند و به توسعه و پیشرفت آن مناطق کمک کنند. رویکرد سوم هم ایجاد اشتغال پایدار است که می‌تواند به کمک ماشین آلات دانش بنیان و دستگاه‌های دانش بنیان، اشتغال‌های پایدار ایجاد شوند.

اکبری اضافه کرد:‌ امسال رشد چشمگیری در تعاملاتمان در بخش نهادی داشتیم. سال گذشته حدود ۲۸ نهاد در نمایشگاه حضور داشتند در حالی که امسال این عدد به ۴۵ نهاد رسیده است که در نمایشگاه حضور داشتند و ما با آن‌ها تعامل کردیم.

دبیر اجرایی دومین نمایشگاه آبادیران عنوان کرد:‌ این نهاد‌ها نهاد‌هایی هستند که در بحث محرومیت زدایی یا به عبارتی آبادانی و پیشرفت کشور فعالیت می‌کنند و تمایل نشان داده اند که حامی این برنامه باشند تا بتوانند در فعالیت‌های محرومیت زدایی خودشان از فناوری‌ها و نوآوری‌هایی که در شرکت‌های دانش بنیان وجود دارد٬ استفاده کنند.

او گفت: در بخش عرضه نمایشگاه، ما شرکت‌های دانش بنیان، خلاق و فناور را داشتیم که حدود ۳۰۰ شرکت در نمایشگاه حضور داشتند.

اکبری درباره حضور شرکت‌های خارجی تاکید کرد: در این نمایشگاه، شرکت از خارج از کشور نداریم؛ چرا که به هر حال یکی از اهداف این نمایشگاه فروش و افزایش رونق تولید داخل است تا توسعه بازار شرکت‌های داخلی اتفاق بیفتد.

دبیر اجرایی دومین نمایشگاه آبادیران در پاسخ به این که مناطق محرومی که از آن‌ها صحبت می ‎شود، آیا مشخص هستند و کدام مناطق هستند؛ بیان کرد: ما سعی می‌کنیم به آن‌ها مناطق محروم نگوییم، چرا که محرومیت بار منفی دارد، ما به این‌ها کمتر برخوردار می‌گوییم. اما در کل منطقه خاصی مد نظر نیست. مناطق کمتر برخوردار حتما نباید خیلی دور باشند، در تهران هم مناطقی را داریم که بسیار کم برخوردارند و در حوزه‌های مختلف آموزشی، فرهنگی و … محدودیت‌هایی در آن جا وجود دارد و شرکت‌های دانش بنیان می‌توانند در این زمینه کمک کنند.