به این علائم دیرآموزی کودکان توجه کنید|ترک مدرسه از عواقب دیرآموزی بچه هاست
مدارس:گروه خانواده-مژگان مهرابی:بدتر اینکه وقتی تنها می شوند مرتب خود را سرزنش می کنند چرا اینقدر کودن هستند؟ «مریم چمن آرا» روانشناس کودک و نوجوان درباره این دانش آموزان می گوید: «برخی از کودکان و دانشآموزان بهره هوشی کافی دارند اما در تحصیل و سایر مهارتها فردی دچار مشکلاتی هستند. این مسئله علاوه بر اینکه والدین و معلمان را سردرگم می کند، می تواند زمینه ساز افت تحصیلی و عملکردی کودک باشد.
دیرآموزی کودک دلایل مختلفی دارد. آسیب روحی بر اثر جدایی والدین، مرگ عزیزان یا حادثه ترسناک عاملی برای ایجاد اختلالات فکری اوست. علت تولد زودرس کودک هم نقش مهمی در یادگیری او دارد. ابتلا به بیماری یا عوامل ژنتیکی هم بی تاثیر نیست. اما گاهی اوقات کودک بر اساس مشکلات عصبی و رشدی دیرآموز می شود. بنابراین والدین بعد از پی بردن به این موضوع به جای سرکوفت زدن به بچه باید به مشاور مراجعه کنند تا با کمک او علت یابی شود.
کودک دیرآموز اگر مورد حمایت عاطفی قرار نگیرد، به مرور زمان نسبت به تحصیل و مهارت آموزی بی رغبت شده و پرخاشگری را رویه خود می کند. بنابراین اگر پدر و مادرها با بی انگیزگی کودک خود مواجه شدن یا اینکه توجه زیادی به بازی دارد باید موضوع را پیگیری کنند. تمرکز پایین، نداشتن اعتماد به نفس، محبت پذیری بالا، کم حرفی، بی ثباتی عاطفی و استرس زیاد از دیگر علائم کودک دیر آموز است.
بعضی از پدر و مادرها یا اولیاء مدرسه به دلیل مشغله ممکن است از کار کردن با کودک دیرآموز خسته شده و او را به حال خود رها کنند. این کار دردسرهای زیادی را در آینده برای کودک به وجود می آورد. از آنجا که بچه دیر آموز مورد تمسخر دوستانش قرار می گیرد، او کم کم از رفتن به مدرسه سرباز می زند و تمایل به غیبت دارد.
توصیه من به معلمان و والدین این است که در کنار هم قرار بگیرند و از روش آموزش ترمیمی استفاده کنند. شاید فرستادن کودک دیر آموز به مدرسه معمولی منعی وجود نداشته باشد اما وقتی این بچه ها در کنار دانش آموزانی با بهره هوشی نرمال قرار می گیرند حس سرخوردگی پیدا می کنند. بنابراین پدر و مادرها حتما از مشاور تربیتی و تحصیلی کمک بگیرند. شاید نیاز باشد کودک یک سال تحصیلی را با تکرار یاد بگیرند. و نکته آخر اینکه افزایش شوق برای حضور در محیطهایی غیر از خانه و درس خواندن همراهی و حمایت بالاتری نیاز است. حتی بعد از انجام کارهایی که برای همسالان یک کودک دیرآموز عادی به نظر میرسد، آنها را تشویق کنید. در عین حال اگر در کاری شکست خوردند، حمایت و پشتیبانی بیشتری داشته باشید و دست از تلاش برندارید.