دیدارنیوزـ نسرین نیکنام: جامعه پلاس در یکی دیگر از برنامه های خود میزبان ابوالفضل گرمابی، پژوهشگر و اقتصاددان بود.

با او در این برنامه از فقر صحبت کردیم تا بحران های اقتصادی که بیش از هر چیز دیگری نمود آن در سفره های مردم است.

ویدیوی این گفت و گو را می توانید اینجا، یوتیوب و آپارات ببینید.

گرمابی در شروع این گفت و گو تعریف خود از فقر را اینطور بیان کرد: فقر به معنای این است که یک فرد توانایی تامین نیازهای خود و خانواده اش را ندارد و بعضا ممکن است شاکله تعریف یک زندگی آبرومند را هم نداشته باشد.

او ادامه می دهد: اما اگر بخواهیم جامعه را با توصیه بحران های اقتصادی جلو ببریم اول باید بدانیم که واقعا مخاطب خود جامعه است یا کسانی که جامعه را مدیریت می کنند و نکته قابل اهمیت این است که جامعه از محل گران فروشی پایدار نمی ماند.

این پژوهشگر به مبحث ارزش و ضد ارزش اشاره می کند و می گوید: روندی که امروز در اقتصاد و بخش تولید اتفاق می افتد بیشتر به نفع کارفرماست تا کارگر. کارگر به عنوان کسی که باعث تولید یک محصول می شود بعضا مورد توجه قرار نمی گیرد و برای تلاش او ارزش افزوده ای در نظر گرفته نمی شود و در نهایت هم سود محصول تولیدی نصیب تولید کننده می شود که مدام در حال سود بیشتر است 

گرمابی در بخش دیگری از این گفت و گو درباره افزایش نقدینگی و موضوع تورم صحبت کرد. او معتقد است که نقدینگی پیش برنده تورم است،وقتی شما جامعه ای با تکنولوژی پایین تری دارید و از سوی دیگر با انباشت سرمایه های سربار مانند ساختمان ها و املاک روبرو هستید که صاحبان آن بدون اینکه مولد باشند و کاری انجام دهند از قبل آن به دنبال ارزش سرمایه و سود هستند انتظار دارید که تورم نداشته باشد.

این اقتصاددان ادامه می دهد: یک آماری در سال ۹۵ منتشر شد که نقل قول از یکی از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام بود، در آن آمار گفته شده بود که ۸۰ درصد سپرده‌های بلند مدت در بانک‌ها مربوط به دو درصد از مردم است و این آمار در سال ۹۷ رسید به ۷۴ درصد برای یک درصد مردم یعنی حتی قدرت خرید و دارایی‌ها تقسیم شده در بین پولداران هم کم شد و در حال حاضر باید دید این آمار چند شده است.

گرمابی می‌گوید: در سال ۵۸، دستمزد یک نیروی کاری ایرانی ۱۷۰ دلار بود امروز این عدد شده ۴۰ دلار و از طرفی هم با بررسی سه دوره ۲۰ ساله مشخص شد که ارزش ریال از سال ۸۳ تا ۱۴۰۳ به حدود یک صدم رسیده است.

این اقتصاددان معتقد است نجات اقتصاد ایران در گرو ملی سازی است نه دولتی سازی؛ دولت ها هیچ وقت در امر اقتصادی موفق نبودند چون به دنبال توزیع منابع و قدرت بین خودشان هستند حتی بخش های خصوصی هم سهمشان از این بازار تنها سه درصد است که در بین آنها هم منابع قدرت دولتی وجود دارد.