آشفته بازاری به نام فرهنگ و هنر
۰۷:۰۰ – ۲۸ شهريور ۱۴۰۳
جبارآذین منتقد و مدرس سینما دیدگاه خود درباره رویکرد مدیران فرهنگی را بیان کرد و گفت: در عرصه هنر و فرهنگ، دوغ و دوشاب درهم آمیخته شده است و در این میان هنرناشناسان، کاسبان و دلالان یکه تازی کرده‌اند. آنها هنر و فرهنگ را از مضامین، محتوا و اهداف ملی و مردمی تهی کرده و به ابزاری در جهت نیل به خواسته‌‌های تجاری و سیاسی خود تبدیل کرده‌اند.
وی ادامه داد: باید توجه داشت که تنها بی‌هنران و سوداگران نیستند که فرهنگ و هنر کشور را زمین‌گیر کرده‌اند بلکن موانع بزرگی بر سر راه تکامل هنر، هنرمند و فرهنگ وجود دارد و نامدیرانی که فاقد شناخت از فرهنگ و هنر هستند در سمت‌های فرهنگی منصوب می‌شوند.
وی ادامه داد: این سیاست بازان، فرق دوغ و دوشاب را نمی‌دانند و شناختی از هنرمندان و هنر راستین ندارند. از همین رو برای آنها هنرمند باسواد، تحصیل‌کرده، متخصص، توانا و متعهد با افراد بی هنر که در پی ثروت، شهرت و موقعیت است، تفاوتی ندارد. همین اندازه که به خواسته های نابخردانه آن ها نه نگویند و اهل تعریف و تمجید باشند و چیزی به نام هنر سر هم کنند، کافی و مورد احترام است. این موضوع به مصداق نیاز ندارد؛ زیرا تا دلتان بخواهد آشفته بازار کنونی هنر و فرهنگ از این قبیل موجودات پر است. لذا این رویداد تلخ تاریخی درهمه جا از جمله سینما، تئاتر، موسیقی و… قابل مشاهده است.
این‌منتقد بیان کرد: جالب است که نامدیران فرهنگی و هنری چنان در دنیای توهم، جهل و چشم داشت منافع خود غرق اند که همه کس را با یک چوب می‌رانند. از منظر نگاه آن ها، هنرمند اپوزیسیون، منتقد، معترض، ناراضی، بی سر و صدا و حتی هنرمندان متدین، متعهد و باسواد مصلح و هنرشناس در یک ردیف قرار دارند، زیرا مجیزگو و کاسب‌کار نیستند.
نامدیران تا چه حد هنر و هنرمند ناشناس هستند؟
وی تاکید کرد: مصادیق این سری از هنرمندان هم کم نیست.از این نوع هنرمندان مظلوم سینما و تلویزیون در یادداشت هایم بارها یاد کرده ام، ولی این بار می خواهم از یک تئاتری شاخص که استادی بزرگ وکم نظیر در دنیای نمایش و تئاتر کشور است یاد کنم تا ثابت کنم نامدیران تا چه حد هنر و هنرمند ناشناس هستند. دکترتاجبخش فناییان نویسنده وکارگردان، پژوهشگر وشکسپیر شناس واستاد تئاتر است که طی سال‌ها فعالیت و خدمت، ده ها اثر ماندگار جهان نمایش را به روی صحنه برده و صدها هنرمند تحویل جامعه داده است. او در کنار معدود هنرمندان ملی ومردمی با باورهای عمیق دینی و ایرانی ایستاده و پشتوانه ای افتخارآمیز از تلاش و مبارزه و مجاهده و آثار قوی و غنی هنری و تلویزیونی و تئاتری دارد و سال‌ها مدیریت تالار مولوی وجشنواره های مختلف را بر عهده داشته با چنین امتیازها و خوشنامی ،سال ها است به رغم داشتن طرح های فراوانی برای به روی صحنه بردن نمایش هایی بر اساس آثار مانای فردوسی، نظامی و دیگر بزرگان ادب و هنر کشور مورد حمایت قرار نمی‌گیرد؛ چون نامسئولان، او و فردوسی ها و نظامی ها و هنر و تئاتر و تعزیه را نمی‌شناسند و نمی فهمند! اکنون که دولت و وزیر ارشاد تغییر کرده ،لازم است دولت وفاق ملی شرایط را برای ایجاد تحول و تکامل هنر و فرهنگ، با یاری و توانایی‌های پر افتخار، فراهم آورد و پرچم های احیا و درخشش هنر و فرهنگ ایران زمین را در کشور برافرازد. امیدوارم این امید اهالی هنر و قلم، مانند دیگر امیدها و آرزوهای ملت، به رویا نپیوندد!
خبرنگار: زهرا بالاور
